۱-توجه داشته باشید که دقت این روش بالای ۸۰ درصد می باشد ولی قطعی نیست! انواع مختلف عسل خالص چگالی، اشتعال پذیری و دیگر ویژگی های متفاوتی از خود نشان میدهد. اگرچه آزمون های زیر بر اساس اصول درستی طراحی شده اند ولی در عمل ممکن است نتایج مورد قبولی ارایه ندهند. این آزمایش ها را چندین بار امتحان کنید تا ببینید آیا نمونه مورد آزمایش در هر بار نتایج یکسان میدهد یا نه. در بسیاری موارد، شما نهایتا به یک حدس و گمان قابل قبول در مورد نمونه خواهید رسید.

۲-یک قاشق غذاخوری عسل را به یک لیوان آب گرم اضافه کنید، به آرامی قاشق را تکان دهید و نباید بطور کامل هم بزنید. اگر عسل با شربت شکر مخلوط شده باشد، در آب حل خواهد شد. متاسفانه بعضی عسلهای خالص که با عسل تقلبی مخلوط شده باشند مشخصات عسل خوب را نشان میدهند و در این تست به عنوان یک گلوله جامد در آب فرو میروند و یا روی قاشق می چسبند و جدا نمیشوند. توجه داشته باشید که حتی عسلی هم که با موم فروخته میشود ممکن است ناخالص باشد. تشخیص عسل خالص همیشه دشوار است.

۳-یک پد یا پنبه یا فتیله شمع شعله ور را در عسل فرو کنید. این آزمون تنها مشخص می کند که آیا آب به عسل اضافه شده یا نه چون این آب مانع از سوختن شعله می شود. تلاش کنید که شعله را در درون عسل روشن نگه دارید و ظرف را تکان دهید. اگرشعله به راحتی بسوزد، احتمالا به آن آب اضافه نشده است، اما اگر شعله نسوزد یا صداهایی مانند صدای شکستن بدهد ممکن است به آن آب اضافه شده باشد.

۴-عسل را بر روی کاغذ بلوط یا دستمال کاغذی بگذارید. اگر عسل با آب رقیق شده باشد، بخشی از آب آن جذب می شود و دستمال را خیس می کند یا لکه مرطوبی بر روی دستمال یا هر جنس جاذب آب بجا میگذارد. عسل خالص این اثر را بجا نمیگذارد؛ اما متاسفانه بغیر از شربت شکر راههای دیگری هم برای ناخالص کردن عسل وجود دارد که به این روش مشخص نمی شود.

برای تشخیص سایر روش ها کلیک کنید.